تا به حال برایتان جالب بوده است که بدانید بتن ریزی چطور انجام می‌شود؟ اصول بتن ریزی چیست؟ بتن ریزی یا Concreting از مهم‌ترین و چالشی‌ترین و جالب‌ترین کارهایی است که در حین ساختمان‌سازی انجام می‌شود و در اسکلت فلزی و بتنی اجرا می‌شود. بتن ریزی تا قرن 19 مفهومی نداشت و ناشناخته بود اما با تولید سیمان پرتلند یعنی ترکیب سنگ آهک و خاک رس، در دهه 1820 توسط مصریان و استفاده از آن برای ساخت بتن کم‌کم این ماده جایگاه خود را در ساختمان‌سازی پیدا کرد. پس مصریان را می‌توان شروع‌کننده صنعت بتن ریزی دانست.
بتن ریزی چیست؟
جدول محتوای مقاله
بتن ریزی فرایندی است که در آن محلی مانند سقف یا کف یا فونداسیون سازه، سقف سازه به منظور زیرسازی مصالح دیگر، بتن ریزی می‌شود. بتن ریزی اصولا درون قالب‌ها انجام می‌شود که بعد از سخت‌شدن بتن، قالب‌ها را جدا می‌کنند و تا زمانی که سخت‌شدن بتن به صددرصد برسد، آن‌ها را نگه‌داری می‌کنند. بتن ریزی کف با ماله پروانه ای یکی از راه‌هایی است که برای ساخت ساختمان صورت می‌گیرد.
مراحل بتن ریزی چیست؟
ساخت بتن: ساخت مخلوط بتنی که با تکنولوژی بتن ارتباط نزدیکی دارد و تولید آن باید به‌طوری انجام شود که همه سنگ‌دانه‌ها و سیمان کاملا یکنواخت باهم ترکیب شوند.
قالب‌بندی: قالب‌های مورد استفاده در بتن ریزی معمولا از جنس چوب و فلز هستند. شاید بتوان گفت که مرحله قالب بندی خیلی حساس است چراکه باید تیرها، دستک‌ها و قالب‌ها به اندازه کافی استحکام داشته باشند تا بتوانند تحمل وزن ترکیب بتنی و میلگردهای آن را داشته باشند. به‌علاوه پیش از بتن ریزی باید قالب‌ها روغن‌کاری شوند تا مطمئن شوید که بتن به قالب‌ها نمی‌چسبد و ازطرفی رطوبت بتن به خورد چوب نرفته و به‌صورت کاملا طبیعی و استاندارد خشک می‌شود.
اختلاط: اختلاط بتن به زبان ساده یعنی ترکیب‌کردن تمام اجزای استفاده‌شده در ساخت بتن. برای این‌که بتن کارایی خوبی داشته باشد، باید اختلاط بر حسب طرح مورد نظر و به دقت انجام شود. روش‌های مختلفی هم برای اختلاط وجود دارد که شامل دستی، ماشینی و آماده است.
انتقال: انتقال ترکیب بتنی یکی از موضوعات مهمی است که در مبحث نهم مقررات ملی روی آن تاکید ویژه‌ای شده است. چراکه اگر به درستی انجام نشود، اجزا آن از هم جدا شده و کیفیت پایینی خواهد داشت. به‌عبارتی می توان گفت که هدف اصلی بتن ریزی این است که این کار به سرعت انجام شود تا اجزای آن از هم جدا نشود و کاملا متراکم بمانند. برای حمل‌ونقل ترکیب بتنی روش‌ها و وسایل مختلفی ابداع شده‌اند که رایج‌ترین آن‌ها عبارتند از چرخ‌دستی، تسمه‌نقاله، پمپ، دامپر و تانکر حمل بتن آماده.
شاید فکر کنید که وقتی می‌شود بتن را به صورت آماده روی سطح ریخت، چرا باید با این همه وسیله دور خودمان را شلوغ کنیم؟ جواب ساده است. همیشه نمی‌توانید مستقما بتن را روی سطح بریزید. مثلا برای بتن ریزی ستون یا دیوار نمی‌توانید آن را مستقیما وارد دامپر یا میکسر کنید. حمل بتن باید طوری انجام شود که دانه‌ها از هم جدا نشوند و آبی هم که در آن است تبخیر نشود.
برای این‌که تمام این موارد لحاظ شود، دو روش استاندارد برای حمل بتن وجود دارد که شامل حمل دستی و حمل با میکسر است. روش اول برای کارهای جزئی استفاده می‌شود و در آن بتن توسط فرغون یا استانبولی یا بیل و زنبه حمل می‌شود. روش دوم هم برای مواقعی است که نهایتا حمل بتن تا 45 دقیقه طول بکشد. همچنین زمان اختلاط تا پرداخت نهایی نباید بیشتر از 80 دقیقه شود.
ریختن بتن: در ادامه مراحل بتن ریزی به ریختن بتن روی سطح می‌رسید. رایج‌ترین مشکلی که در این مرحله شاید رخ بدهد، جداشدن دانههای شن است. برای این‌که این اتفاق نیفتد، باید فاصله بتن ریزی از سطح مخلوط بتنی کمتر از 50 سانتی‌متر باشد. البته اگر اسلامپ با کمک مواد افزودنی فوق روان‌ساز بالا رود، می‌توانید این قانون را دور بزنید.
تراکم بتن: تراکم ترکیب بتنی به زبان ساده یعنی استفاده از یک سری دستگاه‌هایی که با ایجاد ویبره در لایه‌های آن حباب‌ها را از بین می‌برند. این حباب‌ها می‌توانند کیفیت و کارایی بتن را کاهش دهند. به همین‌خاطر است که باید پیش از بتن ریزی، این حباب‌ها را از بین ببرید.
پرداخت: بعد از تراکم، باید به سرعت پرداخت انجام شود. دلیل این کار موارد زیر است:
- پاک‌کردن بتن‌های اضافی روی سطح آن
- از بین بردن ناهمواری‌ها و ترازکردن ترکیب بتنی
- به وجود آوردن یک سطح صاف
- داشتن نقش و بافت‌های سطحی
- مراحل پرداخت شامل موارد زیر است:
- شمشه‌کشی یا ترازکردن
- تی‌کشی
- ماله‌کشی
- جاروکشی
عمل‌آوری بتن: عمل‌آوری ترکیب بتنی به زبان ساده روندی است که باعث جلوگیری از کاهش رطوبت و دمای بتن ریزی شده و آن را در وضعیت خوبی نگه می‌دارد. برای این کار باید از روش‌های متفاوتی استفاده کنید.
- عمل آوری با آب
- عمل آوری عایقی
- عمل آوری با بخار آب
بعد از بتن ریزی باید به این نکات توجه کرد:
مرحله آخر در اجرای بتن ریزی مربوط به نگه‌داری از بتن است تا کاملا خشک شود و کیفیت خوبی پیدا کند. درصورتی‌که این مرحله به درستی انجام شود، باید بتن ریخته‌شده در قالب به‌درستی نگه‌داری شود. به همین دلیل فرایند هیدراسیون با حساسیت زیاد و به دقت انجام می‌شود.
نکته دیگری که باید به آن توجه کنید این است که قالب‌ها در زمان درست برداشته شود تا زمانی‌که بتن به اندازه کافی سخت شد، بتواند در جای خودش باقی بماند. عمل‌آوری بتن بعد از برداشتن قالب‌ها هم ادامه دارد و برای این‌که کیفیت بتن در نهایت بهتر شود، به کمک آب، بخار، پوشش‌های خیس، ایجاد حوضچه و غوطه‌ور سازی یا نوعی عایق روی بتن را پوشش می‌دهند.
شرایط استاندارد بتن ریزی چیست؟
به‌طورکلی بتن ریزی در دمای بسیار بالا یا بسیار پایین استحکام بتن را تحت‌شعاع قرار می‌دهد. پس بهتر است که بتن ریزی در دمای متعادل انجام شود. در بتن ریزی کف حیاط این مسئله نمود بیشتری پیدا می‌کند چراکه در تماس بیشتری با هوای آزاد است. بتن ریزی در دمای پایین به خاطر انجماد آب درون ترکیب بتن، مشکلاتی در پی خواهد داشت. زمانی‌که آب منجمد شود، سخت‌شدن و گیرش سیمان و دانههای شن و ماسه هم کم می‌شود. زمانی که چسبندگی بتن و مواد تشکیل‌دهنده بتن کم شود، استحکام آن هم کم می‌شود.
بتن ریزی با پمپ دکل در دمای بالا هم به خاطر تبخیر آب موجود در ترکیب باعث ایجاد مشکل می‌شود. ممکن است بتنی که در دمای بسیار بالا تولید می‌کنید، خشک باشد. زمانی‌که رطوبت ترکیب کم شود، بستری برای گیرش و سخت‌شدن دانههای شن‌وماسه وجود ندارد. بتن ریزی در دمای بسیار بالا به خاطر بیشترشدن آب‌دهی در طولانی‌مدت، باعث کاهش مقاومت بتن، ایجاد ترک حرارتی و تمایل بتن به جمع‌شدن به‌خاطر خشکی و کاهش میزان استحکام بتن، سرعت خوردگی میلگردها و کم‌شدن میزان یکنواختی بتن می‌شود.
بتن ریزی در دمای پایین
همانطور که گفتیم، در حداقل دمای بتن ریزی آب منجمد شده و بتن سخت نمی‌شود و گیرش آن کم می‌شود. اما اگر مجبور بودید که در چنین شرایطی کار کنید، رساندن آب گرم به ترکیب می‌توان دمای آن را افزایش دهد. ازطرفی محلول کلردار و نیترات‌دار هم از منجمدشدن آب در تولید بتن جلوگیری می‌کند.
بتن ریزی در هوای گرم
هوای گرم هم کیفیت بتن تازه را کم می‌کند. هوای گرم باعث می‌شود که آب با سرعت بیشتری تبخیر شده و بتن گیرش کمتری داشته باشد. این روند درنهایت مقاومت بتن را کم می‌کند. درکل توصیه می‌شود که در زمان بتن ریزی دمای بتن بیش از 30 درجه و دمای محیط بیش از 38 درجه سیلیسیوس نباشد. چرا که حداکثر دمای بتن ریزی در این محدوده خوهد بود. اگر مجبور هستید که در هوای گرم کار را انجام دهید، حتما دمای آب را تحت‌نظر بگیرید و تا بیش از حد داغ نباشد.
همچنین مطمئن شوید که دمای سیمان بیش‌از‌‌حد ذکرشده نرسد. سعی کنید که پمپ‌ها و میکسرها و دستگاه‌ها را هم در جای خنک نگه‌داری کنید. فاصله زمانی بین ساختن و ریختن بتن در قالب را هم به کمترین زمان ممکن برسانید. آبپاشی قالب‌ها و آرماتورها و بستر محل بتن ریزی هم با آب خنک به کاهش دما کمک می‌کند. همینطور مطمئن شوید که محل بتن ریزی زیر نور آفتاب نبوده و گرم نشود. می‌توانید از سایه بان استفاده کنید. در شهرهایی که هوای گرمی دارند مانند شهرهای جنوبی ایران توصیه می‌شود که بتن ریزی در اواسط روز متوقف شده و در صبح و عصر انجام شود.
بتن ریزی در هوای بارانی
باران بسته به شدتی که دارد روی کیفیت نهایی بتن تاثیر می‌گذارد. اگر میزان بارش باران شدید نباشد، روی قسمت‌های کناری بتن تاثیر می‌گذارد اما زمانی‌که بتن در معرض بارش شدید باران قرار بگیرد، همه سطح آن دچار آسیب می‌شود. اگر در حین عملیات بتن ریزی، بارش شروع شد، بتن ریزی را متوقف کنید تا باران بند بیاید. سپس منتظر بمانید تا آبی که روی سطح بتن جاری شده است، خارج شود و بعد از آن عملیات بتن ریزی را ادامه دهید.
می‌توانید برای اطمینان بیشتر مقاومت بتن را در برابر خراشیده‌شدن اندازه‌گیری کنید یا نمونه‌ای از بتن را برای بررسی مقاومت و سختی به آزمایشگاه بتن ببرید. همچنین می‌توانید از افزودنی‌های ضدآب استفاده کنید. درصورتی‌که مصالح طرح اختلاط زیر باران خیس شده‌اند، باید میزان آبی که به ترکیب اضافه می‌کنید را کمتر کنید. اگر میزان آب به سیمان زیاد شده، مقداری ماده افزودنی ضدآب اضافه کنید. می‌توانید از افزودنی‌های ضدآب مانند هیدروفیلیک در ترکیب استفاده کنید.
این ماده در ترکیب بتن با آب و ذرات سیمان واکنش نشان داده و بلورهای کلسیم‌سیلیکات تولید می‌کند. این بلورها در نهایت روزنه‌ها را مسدود کرده و از نفوذ آب به بتن تازه جلوگیری می‌کند. همچنین در هوای بارانی بهتر است برای حمل بتن از ماشین‌های سربسته استفاده کنید تا باران وارد ترکیب نشود. اگر بتن در کامیون‌های روباز حمل شود، کیفیت ترکیب به واسطه آب باران پایین آمده و روی کیفیت تمام بنا اثر منفی خواهد گذاشت.
نگه‌داری از بتن در هوای سرد و گرم
نگه‌داری از بتن در هوای سرد
بعد از انجام عملیات بتن ریزی در هوای سرد، برای این‌که دانههای شن به هم بچسبند و درنهایت مقاومت بتن به حداکثر برسد، به موارد زیر باید توجه کرد:
_ بتن نباید سریع خشک شود.
_ بتن نباید در معرض تابش شدید آفتاب یا بادهای تند قرار بگیرد.
_ سطح بتن را تا 7 روز مرطوب نگه دارید.
_ برای نگه‌داری بتن بهتر است سطح آن را با بتن تازه بپوشانید و سپس گونی کنفی روی آن بکشید و دائما روی بتن را مرطوب نگه دارید.
_ به نسبت دمای هوا و سرعت تبخیر آب، هر 4 تا 5 ساعت باید روی بتن آب تازه ریخت چراکه اگر خشک شود، سطح بتن ترک مویی می‌خورد. این ترک‌ها باعث نفوذ هوا به داخل بتن شده و آرماتور به‌کارگرفته در بتن در معرض خوردگی قرار می‌گیرد.
_ بتن تازه نباید در معرض باران‌های تند قرار بگیرد.
_ در هوای سرد روی بتن کاورهای مخصوص مانع یخ‌زدگی بکشید.
_ گاهی باید سطح بتن را به روش‌های مختلف گرم کنید تا از شدت سرمای محیط بکاهد. مثلا می‌توانید در اطراف محل بتن ریزی آتش روشن کنید یا روی آن را آب گرم بریزید.
نگه‌داری از بتن در هوای گرم
_ قبل از بتن ریزی قالب‌ها، میلگردها و محل بتن ریزی را با آب خنک آب پاشی کنید.
_ محل بتن ریزی باید از تابش مستقیم خورشید محافظت شود و بتن ریزی در ساعات میانی روز که اوج گرما است، متوقف شود.
_ دمای محیط موقع بتن ریزی نباید بیشتر از 38درجه باشد.
_ برای داشتن بهترین نتیجه بتن ریزی را در دمای بین 24 تا 38 درجه انجام دهید.
دمای مناسب برای بتن در هوای گرم ، 16درجه بوده و بیشترین دما هم 32درجه بالای صفر است.
_ در هوای گرم مصرف بعضی از مواد افزودنی توصیه شده است که بر اساس دستورالعمل شرکت سازنده استفاده می‌شود.
_ در فونداسیون‌ها، سطوحی که بتن ریزی کف می‌شوند، تا 3 روز باید آب پاشی شوند و تا 7 روز مرطوب نگه داشته شوند.
_ بتن باید تا 3 روز مرتب آب پاشی شود.
_ می‌توانید از روکش‌های مرطوب مانند گونی و کنف استفاده کنید.
_ می‌توانید از روکش‌های غیرقابل نفوذ مانند کاغذ نفوذناپذیر استفاده کنید.
_ حداقل زمان عمل‌آوری در هوای گرم 7 روز است و برای سیمان تیپ5 و پوزولانی 14روز زمان لازم است.
قالب بندی چیست؟
یکی از مهم‌ترین مراحل و عملیات در ساختن سازه‌های بتنی، قالب بندی است. این مرحله مهم‌ترین و تاثیرگذارترین مرحله از این فرایند از نظر اقتصادی و زمانی است. به همین‌خاطر اجرا، نگه‌داری و کیفیت اجرای آن اهمیت زیادی دارد. کیفیت اجرا قالب و به‌کارگیری بهترین نوع قالب و هماهنگی آن با پروژه، بیشترین تاثیر را روی پروژه دارد. برای مثال قالب بندی و بتن ریزی سقف تیرچه یونولیت که انجام می‌شود، به اندازه و بزرگی و کوچکی ساختمان بستگی دارد. در ساختمان‌های کوچک عموما برای قالب بندی فونداسیون از آجر استفاده می‌کنند.
انواع قالب‌های بتن
قالب‌های بتن در انواع مختلف با جنس‌های مختلف در بازار وجود دارند. جنس قالب بتن می‌تواند پلاستیکی، چوبی، فولادی یا جنسی از مصالح بنایی باشد. در ادامه با انواع قالب‌های بتن ریزی آشنا می شوید:
قالب‌های فلزی: قالب فلزی رایج‌ترین و کاربردی‌ترین قالب بتن ریزی است. استفاده از این قالب ساده است و به صورت آماده مونتاژ می‌شود و استفاده از آن‌ها سریع‌تر و آسان‌تر است. این قالب‌ها در اندازه‌های مختلف موجود است و سازندگان می‌توانند آن‌ها را خریداری یا اجاره کنند. اتصالات قالب‌های فلزی با پین و پیچ و سنجاق انجام می‌شود. قالب‌های فلزی دوام و کیفیت بالایی دارند و هر کدام را تا سال‌ها می‌توان استفاده کرد.
قالب چوبی: این نوع قالب قبلا رایج‌ترین قالبی بود که استفاده می‌شد، اما با روی‌کارآمدن متریال بهتر، کم‌کم جایگاه خودش را از دست داد. این قالب‌ها شامل یک صفحه چوبی کف و صفحات جانبی کناری هستند که با گوه، سنجاق، بست و غیره به هم وصل شده‌اند. قالب بندی در این نوع قالب‌ها به نیروی زیادی نیاز دارد. بنابراین نسبتا هزینه بر است. درحال‌حاضر این نوع قالب‌ها برای انواع سقف و فونداسیون استفاده می‌شوند. قالب‌های چوبی ماندگاری زیادی ندارند و معمولا خیلی زود خراب می‌شوند.
قالب‌های پلاستیکی: این نوع قالب‌ها از پلیمر ساخته شده‌اند که در برابر ضربه و رطوبت مقاوم هستند. به همین‌خاطر است که طول عمر این قالب‌ها بالا است و می‌توانید تا سال‌ها از آن‌ها استفاده کنید. بتن هم از این قالب‌ها در مقایسه با قالب‌های فلزی راحت‌تر جدا می‌شود. اتصالات قالب‌های پلاستیکی هم به گوه، سنجاق و بولت‌ها و غیره انجام می‌شود. در بعضی از قالب‌های پلاستیکی اتصالات اهرمی به کار می‌روند. در این گونه قالب‌ها اهرم‌های قرمز رنگ روی قالب پیاده‌سازی می‌شوند که با چرخاندن آن قالب‌ها به هم چفت می‌شوند. استفاده از قالب پلاستیکی به شدت نیروی کار را کاهش داده و مقرون‌به‌صرفه است. قالب‌های پلیمری را هم می‌توانید اجاره کنید یا این‌که خودتان خریداری کنید.
قالب بتنی: این نوع قالب در قالب بندی فوندانسیون به کار می‌روند. اتصالات قالب‌های آجری با استفاده از ملات‌ها و مصالح بنایی انجام می‌شود. یکی از تفاوت‌های قالب‌های آجری با قالب‌های دیگر این است که در سطح فنداسیون باقی می‌مانند. البته همین موضوع ظرفیت باربری فوندانسیون را افزایش می‌دهد. این قالب‌ها یک‌بارمصرف هستند.
قالب‌های فایبرگلاس: این قالب‌ها نسل جدیدی از انواع قالب بتن هستند. این نوع قالب‌ها برای ساخت قطعات بتنی با اشکال پیچیده که نمی‌توان آن‌ها را با دیگر قالب‌ها مانند فلزی، چوبی و غیره آماده کرد، استفاده می‌شود. برای ساخت این قالب ابتدا فرم آن روی چوب یا بلوک کشیده شده و سپس سطح آن با مواد شیمیایی مانند رزین و لایه‌های الیاف شیشه پر می شود و درنهایت سطح قالب صیقل داده می شود. بعدازمدتی قالب سفت شده و از سطح چوب یا بلوک متریال جدا می‌شود. این قالب‌ها معمولا طول عمر کمتری در مقایسه با قالب‌های فلزی و پلاستیکی دارند.
قالب تیرچه بتنی: این قالب‌ها از نوع فلزی هستند و برای ساخت تیرچه به کار می‌روند.
مراحل و نحوه قالب بندی ستون
اجرای رامکا: برای مشخص‌کردن فاصله بین قالب‌ها و میلگردهای ستون از رامکا استفاده می‌شود. رامکا یا پاشنه بتن هم می‌تواند از فولاد ساخته شود و هم از بتن. اجرای رامکا بعد از بتن ریزی فونداسیون و میلگردگذاری ستون‌ها انجام می‌شود. رامکا فولادی می‌تواند با استفاده از میلگردهای فولادی اجرا شود. به‌طوری‌که میلگردهای فولادی در ابعاد موردنظر برش خورده و در چهارطرف راستای طولی ستون سوار می شوند. برای اتصال این میلگردها از جوش یا اتصال سیمی استفاده می‌شود.
همانطور که در بالا هم بیان شد، رامکاها می‌توانند به صورت بتنی باشند. اجرای رامکاهای بتنی طوری است که ابتدا باید با استفاده از ریسمان‌کشی فاصله بین قالب‌ها و میلگردهای ستون را تعیین نمود و سپس تخته‌های چوبی با ارتفاع 10سانتی‌متر را در پشت ریسمان ها قرار داد. در آخر بتن ریزی در این قالب‌ها انجام می‌شود. پس از گیرش بتن و جداکردن قالب چوبی پاشنه بتن تمام می‌شود.
تهیه قالب: قالب‌ها انواع مختلفی دارند که باید به نسبت نیاز پروژه مناسب‌ترین نوع قالب را انتخاب کرد.
تمیز کاری قالب‌ها: قالب‌ها بعد از هر بار استفاده باید از هر بازمانده بتن و آلودگی تمیز شوند.
روغن کاری: در این مرحله برای این‌که ذرات بتن به قالب نچسبد، باید دیواره‌های قالب را به روغن آغشته کرد.
بستن قالب‌ها: همانطور که می‌دانید، هر جز قالب در ابتدا از هم جدا هستند. بنابراین باید با یک سری تجهیزات آن‌ها را به هم وصل کرد. تجهیزات اتصال‌دهنده زیادی برای قالب‌ها وجود دارند که رایج‌ترین آن‌ها عبارتند از گوه، سنجاق و پین. ابتدا باید یک جز قالب به پایه بتنی یا رامکا گیر داده شود. سپس لبه جز بعدی به‌صورت مجاور به لبه قالب اولیه متصل می شود. در گام نهایی دو جز قالب بعدی به همین‌ترتیب به هم و سپس به قالب‌ها متصل می شوند. به یاد داشته باشید که در هر قسمت باید از اتصال و مهروموم قالب‌ها مطمئن شوید تا مشکلی برایتان پیش نیاید.
ترازکرردن قالب‌ها: در این مرحله بتن ریزی باید به نسبت افق تراز شود. به‌این‌منظور باید از وسیله‌ای به نام شاقول برای ترازکردن قالب‌ها استفاده کنید. شاقول‌ها از یک صفحه چوبی با ابعاد مشخص و نخی که در مرکز آن به‌صورت قائم آویزان شده است و انتهای آن به یک مخروط متصل است، تشکیل شده است. برای ترازکردن قالب‌ها باید یک چوب به صورت عمود به قالب موردنظر چسبانده شده و سپس صفحه شاقول را در انتهای آن قرار دهید. اگر فاصله مخروط از قالب به اندازه طول چوب متصل شده به قالب‌ها باشد، پس قالب ترازشده است. اما اگر فاصله بین مخروط تا قالب با طول چوب برابر نباشد، قالب تراز نیست و باید به کمک شمع‌ها به قالب فشار بیاورید و فاصله مخروط شاقول با قالب با اندازه طول چوب مساوی شود.
نحوه قالب بندی بتن تیرها
قالب بندی بتن تیرها شامل دو جز قالب کف و قالب کناری است. در قالب بندی تیرها اول باید فرایند داربست‌بندی در زیرتیرها انجام شود. در مرحله بعدی آرماتوربندی تیر موردنظر انجام می‌شود. در اخر باید پانل کف در زیر تیرها تعبیه شده و سپس آویزها با نبشی پانچ به پانل کف چوتر وصل شوند. برای کنج‌ها هم می‌توان از قالب مدولار کمک گرفت. به منظور کنترل وزن قالب‌ها در هنگام بتن به ترتیب می‌توان از پشت بندهای افقی و عمودی استفاده کرد. پیش از بتن ریزی حتما باید سطح داخلی قالب‌ها با روغن چرب شود تا در هنگام قالب برداری بتن به سادگی از قالب جدا شود.
نحوه قالب بندی سقف‌ها
در فرایند قالب بندی سقف‌ها، عموما از قالب‌های مدولار استفاده می‌شود. این قالب‌ها در ابعاد مختلف تولید می‌شوند و کاربر می‌تواند قالب را به نسبت نیازش تهیه کند. اتصال این نوع قالب‌ها به هم می‌تواند به کمک گوه، سنجاق، پین و غیره انجام شود. قالب‌بندی سقف‌ها به نوع سقف بستگی دارد. در ادامه چند نوع از قالب بندی سقف‌ها را توضیح می‌دهیم.
بتن ریزی سقف تیرچه بلوک: این نوع از سقف‌ها به قالب بندی پیچیده‌ای نیاز ندارند. درواقع ابتدا تیرچه‌ها در نشیمن و جایگاه قرار گرفته و سپس شمع‌ها در زیر تیرچه‌ها و در فواصل مشخص‌شده قرار داده می‌شوند. سپس باید بتن ریزی تیرها و سقف انجام شود.
سقف دال یکپارچه: در این نوع از سیستم ثقلی، قالب بندی سقف دال بتنی باید به‌صورت سرتاسری انجام شود. همچنین از شمع‌ها و داربست‌ها برای کنترل وزن قالب‌ها استفاده می‌شود. بعد از نصب باید آن‌ها را با روغن چرب کرد تا به سادگی از قالب‌ها جدا شوند.
سقف وافل: در سقف وافل از قالب‌های مشبکی استفاده می‌شود. ابتدا باید با استفاده از جک و داربست شاسی‌کشی برای قرارگیری قالب‌ها انجام شود. سپس قالب‌های مشبکی وافل طبق نقشه طرح روی شاسی‌های تعبیه شده قرار داده شود. بعد از قرارگرفتن قالب‌های وافل باید آرماتورگذاری روی این قالب‌ها انجام شود. درنهایت بتن ریزی انجام شده و بعد از سخت‌شدن بتن، قالب‌ها باید با استفاده از ابزاری مانند چکش از بتن سخت‌شده جدا شوند.
نحوه قالب بندی فونداسیون
برای فونداسیون از قالب‌های مدولار، چوبی، سنتی یا بلوکی استفاده می‌کنند. اولین مرحله برای قالب بندی فونداسیون مطمئن‌شدن از ترازبودن و مناسب‌بودن سطح زیر پی است. بعد از عملیات تراکم‌سازی خاک و ریختن بتن باید عملیات آرماتورگذاری فونداسیون انجام شود. در این مرحله باید جایگاه قالب‌ها با میخ‌های فولادی و ریسمان در سطح فونداسیون مشخص شود. در آخر با توجه به نوع قالب فرایند نصب شروع می‌شود. باید دقت کنید که درزبندی به‌درستی انجام شود تا شیر بتن در نرود. همچنین باید سطح قالب‌ها با روغن چرب شوند تا بتن در هنگام قالب‌برداری به سادگی جدا شود. بعد از بتن ریزی و سخت‌شدن بتن از مقاومت آن مطمئن شده و قالب‌ها را بدون این‌که به بتن ضربه‌ای وارد کنید، جدا نمایید.